Την Παρασκευή, 21 Ιουνίου 2013 θα προβληθεί η κλασική ταινία τρόμου "Ψυχώ'' του Alfred Hitchcock.
Τρόμου, Μυστηρίου, Θρίλερ | 1960 | Ασπρόμαυρη | 109' |
Τρόμου, Μυστηρίου, Θρίλερ | 1960 | Ασπρόμαυρη | 109' |
Πρόκειται για το πιο κλασικό θρίλερ στην ιστορία του σινεμά που γνώρισε μεγάλη επιτυχία μόλις κυκλοφόρησε. Μια ταινία που άλλαξε για πάντα τις ισορροπίες στο σινεμά και θα αποτελεί μέχρι το τέλος του κινηματογράφου ως είδος καλλιτεχνικής έκφρασης. Το 1992 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου και το 1998 έλαβε την 18η θέση ως μια από τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου.
Πρωτότυπος τίτλος: Psycho
Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock
Σενάριο: Joseph Stefano, Robert Bloch (βιβλίο)
Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!
Φοίνιξ, Αριζόνα. Δύο εραστές, η Marion Crane (Janet Leigh) και ο Sam Loomis (John Gavin) βρίσκονται σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης και συζητούν για τα προβλήματά τους. Τα οικονομικά του Σαμ δεν τους επιτρέπουν να παντρευτούν. Δυστυχισμένη και απεγνωσμένη να βελτιώσει την κατάσταση, η Μάριον κλέβει $ 40.000 μετρητά από το γραφείο στο οποίο εργάζεται. Στην συνέχεια, μαζεύει τα πράγματά της και φεύγει από την πόλη.
Η Μάριον οδηγεί όλη τη νύχτα στην βροχή, και, εξαντλημένη, παρκάρει σε μια γωνιά του δρόμου και αποκοιμιέται μέσα στο αυτοκίνητο. Το επόμενο πρωί, συνεχίζει τον δρόμο της, αλλά ένα περιπολικό την ακολουθεί. Εκείνη θα αλλάξει αυτοκίνητο και στο τέλος οι αστυνομικοί θα την χάσουν. Το βράδυ εντοπίζει ένα μικρό μοτέλ που μοιάζει απομονωμένο, και αποφασίζει να σταματήσει εκεί. Ο ιδιοκτήτης του μοτέλ, ο Norman Bates (Anthony Perkins) είναι ένας φαινομενικά συμπαθητικός και εξυπηρετικός νέος, που ζει μοναχικά στο απέναντι σπίτι μαζί με την άρρωστη μητέρα του ο οποίος όμως είναι ψυχωτικός και με εμμονές για εκείνη.
Η ταινία με την πάροδο του χρόνου έλαβε θρυλική υπόσταση και αποτελεί πλέον ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα έργα του σκηνοθέτη. Ένα από τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά της ταινίας είναι πως παρ' ότι διαδραματίζονται σκηνές άγριων δολοφονιών, είναι κινηματογραφημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να μην παρουσιάζεται στον θεατή ωμή βία, παρά μόνο τρόμος. Το 2006 η ταινία ψηφίστηκε από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου του Σικάγο ως η πιο τρομακτική ταινία όλων των εποχών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τη συμπεριέλαβε σε πολλές από τις λίστες με τις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Το 1998 συμπεριλήφθη στην λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών καταλαμβάνοντας τη 18η θέση, ενώ στην επετειακή ψηφοφορία του 2008, σκαρφάλωσε στη 14η θέση στην καινούργια λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες. Έλαβε επίσης την πρώτη θέση στη λίστα 100 Χρόνια...100 Τρόμοι και ο Norman Bates έλαβε την 2η θέση στη λίστα με τους 50 διαβολικούς χαρακτήρες όλων των εποχών. Το περιοδικό Premiere την κατέταξε στην 4η θέση στη δική του λίστα με τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών, ενώ το περιοδικό Entertainment Weekly τη συμπεριέλαβε επίσης στην 11η θέση στη λίστα με τις καλύτερες 100 ταινίες.
Παραλειπόμενα:
- Ένα χαρακτηριστικό στις περισσότερες ταινίες του Χίτσκοκ είναι η εμφάνιση που κάνει ο ίδιος ο Χίτσκοκ σε ρόλους κομπάρσου. Ο όρος στα αγγλικά είναι cameo appearance. Στην ταινία Ψυχώ κάνει την εμφάνισή του περνώντας έξω από το γραφείο της Marion Crane -7'.
- Ένα χαρακτηριστικό στις περισσότερες ταινίες του Χίτσκοκ είναι η εμφάνιση που κάνει ο ίδιος ο Χίτσκοκ σε ρόλους κομπάρσου. Ο όρος στα αγγλικά είναι cameo appearance. Στην ταινία Ψυχώ κάνει την εμφάνισή του περνώντας έξω από το γραφείο της Marion Crane -7'.
- Ο Hitchcock αγόρασε τα δικαιώματα του βιβλίου ανώνυμα για 9.000$ από τον Bloch και μετά αγόρασε όσο πιο πολλά βιβλία μπορούσε για να μη μαθευτεί το τέλος.
- Η πινακίδα στην αρχή της ταινίας γράφει NFB (Norman Francis Bates).
- Η ταινία κόστισε 800.000$ ενώ οι εισπράξεις της ήταν 40.000.000$.
- Ο πινάκας που μετακινεί ο Bates για να δει τη Marion που γδύνεται, αναπαριστά ένα βιασμό.
- Μέτα την έξοδο της ταινίας στους κινηματογράφους, ένας πατέρας έστειλε ένα γραμμα στον Hitchcock λέγοντας του ότι η κόρη του φοβόταν να μπει στο μπάνιο απ' όταν είδε την ταινία Les Diaboliques (1955) και τώρα φοβόταν να κάνει και μπάνιο. Ο Hitchcock του απάντησε λέγοντάς του "Στείλε την για στεγνό καθάρισμα".
- Η πινακίδα στην αρχή της ταινίας γράφει NFB (Norman Francis Bates).
- Η ταινία κόστισε 800.000$ ενώ οι εισπράξεις της ήταν 40.000.000$.
- Ο πινάκας που μετακινεί ο Bates για να δει τη Marion που γδύνεται, αναπαριστά ένα βιασμό.
- Μέτα την έξοδο της ταινίας στους κινηματογράφους, ένας πατέρας έστειλε ένα γραμμα στον Hitchcock λέγοντας του ότι η κόρη του φοβόταν να μπει στο μπάνιο απ' όταν είδε την ταινία Les Diaboliques (1955) και τώρα φοβόταν να κάνει και μπάνιο. Ο Hitchcock του απάντησε λέγοντάς του "Στείλε την για στεγνό καθάρισμα".
Η ταινία έκανε τεράστια εμπορική επιτυχία, αλλά συνάντησε και αντιδράσεις από τους πουριτανούς της εποχής. Οι κριτικές ήταν αρχικά ανάμεικτες αλλά μετά την επιτυχία της ταινίας οι κριτικοί άρχισαν να βλέπουν την ταινία πιο θετικά. Η Janet Leigh βραβεύτηκε με Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της στην ταινία κι ο Alfred Hitchcock προτάθηκε για βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας από το Σωματείο Αμερικανών Σκηνοθετών. Όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες για τα βραβεία Όσκαρ η ταινία έλαβε 4 υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Σκηνοθεσίας. Η Janet Leigh που ήταν υποψήφια για Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου έχασε το βραβείο από από τη Shirley Jones για την ταινία Είμαστε Διεφθαρμένοι; (Elmer Gantry) ενώ ο Hitchcock έχασε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας από τον Billy Wilder για την ταινία Η Γκαρσονιέρα (The Apartment) που κέρδισε επίσης και το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η ταινία δεν κατάφερε τελικά να αποσπάσει κανένα Όσκαρ.
Ο Sir Alfred Joseph Hitchcock (1899 - 1980) ήταν Άγγλος σκηνοθέτης του κινηματογράφου,
γεννήθηκε στις 13 Αυγούστου 1899 στο Leytonstone, Essex, του Λονδίνου και πέθανε στις 29 Απριλίου 1980 στο Bel Air, California. Φοίτησε αρχικά σε μία τεχνική σχολή, την School of Engineering and Navigation διδασκόμενος μηχανική, ηλεκτρολογία, ακουστική και ναυπηγική. Προκειμένου να καλύψει τις βιοτικές ανάγκες του εργάσθηκε σε μία τηλεγραφική εταιρεία, ενώ παρακολουθούσε και μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Ο Hitchcock έπιασε σε δουλειά σε κινηματογραφικό στούντιο του Λονδίνου το 1920 (παράρτημα της Paramount Pictures). Η δουλειά του ήταν να σχεδιάζει τους τίτλους αρχής για όλες τις ταινίες του στούντιο. Μετά από δύο χρόνια του δόθηκε η ευκαιρία να καθίσει στην καρέκλα του σκηνοθέτη. Ο σκηνοθέτης της ταινίας Always Tell Your Wife αρρώστησε και ζητήθηκε από τον Hitchcock να τον αντικαταστήσει για να ολοκληρωθεί η ταινία. Οι παραγωγοί εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα και του ανάθεσαν να γυρίσει την πρώτη του, ουσιαστικά, ταινία, που ήταν ο Number 13. Μετά από λίγο καιρό όμως το στούντιο έκλεισε. Ο Hitchcock στη συνέχεια προσλήφθηκε στην Gainsborough Pictures ως σεναριογράφος και σχεδιαστής τίτλων. Το 1925 κατάφερε να σκηνοθετήσει το Pleasure Garden κι αυτό σηματοδοτεί ουσιαστικά την αρχή της καριέρας του ως σκηνοθέτη.
Μετά από μια επιτυχημένη δεκαετία του '30, με ταινίες όπως τα 39 σκαλοπάτια, Ο άνθρωπος που ήξερε πολλά, Σαμποτάζ, με το ξεκίνημα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στις ΗΠΑ. Όταν επισκέφθηκε το Χόλυγουντ το 1940, όλοι οι παραγωγοί των μεγάλων στούντιο του έκλεισαν την πόρτα γιατί πίστευαν ότι δε θα μπορούσε να κάνει καριέρα στο χώρο. Τελικά, ο μεγαλο-παραγωγός Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ του πρόσφερε ένα επταετές συμβόλαιο. Του ανέθεσε αρχικά μια ταινία για τον Τιτανικό, αλλά το σχέδιο τελικά απορρίφθηκε και του ανέθεσε τη Ρεβέκκα. Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας του 1940, αλλά φυσικά το Όσκαρ πήγε στον παραγωγό και όχι στον Χίτσκοκ. Για τα επόμενα 20 χρόνια, μέχρι το Ψυχώ, γύριζε τη μια ταινία πίσω από την άλλη. Το 1955 συμφώνησε να προλογίζει μια τηλεοπτική σειρά με τίτλο Ο Alfred Hitchcock παρουσιάζει, η οποία διήρκεσε δέκα χρόνια.
Μετά την καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Ψυχώ άρχισε να σκηνοθετεί ταινίες όλο και πιο αραιά. Από το 1977 μέχρι και το θάνατό του, δούλευε πάνω στη δημιουργία ενός φιλμ με τίτλο The Short Night. Μετά το θάνατό του, ο σεναριογράφος Ντέιβιντ Φρίμαν εξέδωσε την τελική εκδοχή του σεναρίου.
Προτάθηκε πέντε φορές για Όσκαρ σκηνοθεσίας, το 1941 (Ρεβέκκα), το 1945 (Στον ίσκιο του θανάτου/Ναυαγοί) το 1946 (Νύχτα Αγωνίας), το 1955 (Σιωπηλός Μάρτυς) και το 1961 (Ψυχώ), αλλά δεν το κέρδισε ποτέ.
Σκηνοθεσία: Alfred Hitchcock | Σενάριο: Joseph Stefano (screenplay), Robert Bloch (novel) | Πρωταγωνιστούν: Anthony Perkins, Vera Miles, John Gavin, Janet Leigh | Μουσική: Bernard Herrmann | Χώρα παραγωγής: Η.Π.Α. | Εταιρεία παραγωγής: Paramount Pictures | Μοντάζ: George Tomasini | Φωτογραφία: John L. Russell | Κοστούμια: Rita Riggs | Παραγωγός: Alfred Hitchcock | Γλώσσα: Αγγλικά | Γυρίσματα: Η.Π.Α.: Φοίνιξ, Λος Άντζελες, Universal Studios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου