Σινεφίλ, Δράμα | 119' | Ασπρόμαυρη | Η.Π.Α. | 1941 |
Μια κλασική ιστορία της εξουσίας και του τύπου...
Ταινία-ορόσημο του αμερικανικού σινεμά, που προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, με φοβερές αφηγηματικές καινοτομίες για την εποχή του, που εισάγουν τον κινηματογράφο στην περιπέτεια της γραφής. Η καλύτερη αμερικανική δημιουργία σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων κριτικών.
Πρωτότυπος τίτλος: Citizen Kane
Σκηνοθεσία: Orson Welles
Σενάριο: Orson Welles, Herman J. Mankiewicz
Γλώσσα: Αγγλικά
Η προβολή θα γίνει στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Κ. Κανάρης" χάρτης (έναντι Ι.Ν. Παραβουνιώτισσας)
Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!
Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!
Ο Jerry Thompson (William Alland) δημοσιογράφος της εφημερίδας Newsreel ερευνά τη ζωή του μεγιστάνα των ΜΜΕ, επιχειρηματία και πολιτικού, Charles Foster Kane (Orson Welles), προσπαθώντας ν' ανακαλύψει το νόημα της λέξης "Rosebud (Ροδάνθος-μπουμπούκι)..." που εκστόμισε πριν ξεψυχήσει. Παρακολουθώντας την προσπάθεια του δημοσιογράφου παρακολουθούμε ολόκληρη τη ζωή του μεγάλου και αινιγματικού άντρα μέσα από φλας μπακ.
Κινηματογραφικές καινοτομίες και τεχνικές:
Η αφήγηση της ταινίας δεν ακολουθεί την κλασική δομή αρχή-μέση-τέλος, αντίθετα αρχίζει από το τέλος. Με την επιγραφή «No Trespassing» που αποτελεί σύμβολο αδυναμίας διείσδυσης στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου και συγκεκριμένα του ήρωα Charles Foster Kane. Προετοιμάζει τον θεατή για μία ταινία στην οποία η «λύση» του δράματος δεν θα δοθεί από τον σκηνοθέτη αλλά θα κάνει μέτοχο αυτού του μυστηρίου και τον θεατή. Στη συνέχεια δείχνει την ώρα του θανάτου τον ήρωα που ξεστομίζει την αινιγματική λέξη Rosebud. Αυτό αποτελεί τον αφηγηματικό μίτο για την εξέλιξη της ταινίας.
Στην ταινία γίνεται έντονη η παρουσία κινηματογραφικών τεχνικών που βοηθούν στο εικαστικό αποτέλεσμα. Κατ’ αρχάς με το έντονο contrast που υιοθετεί ο οπερατέρ Toland σε όλα τα πλάνα εκφράζει με την οπτική γλώσσα τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις στον ψυχισμό του Κέιν αλλά και των γύρω του.
Επιπλέον, άλλη μια κινηματογραφική καινοτομία γίνεται η χρήση της τεχνικής βάθους πεδίου, πρωτοποριακή για την εποχή της. Ο χώρος αξιοποιείται προς το βάθος με αποτέλεσμα τη συνένωση δύο πλάνων σε μια σκηνή.
Η χρήση contre-plonge σε πολλά πλάνα, όπως εκεί που ο Κέιν γράφει στηριζόμενος στο τζάμι του παραθύρου τις αρχές της εφημερίδας Ιnquier τραβώντας τον από χαμηλά του δίνει όγκο τονίζοντας τη «θέληση για δύναμη» για χρήμα και εξουσία του Κέιν.
Με τη χρήση του βάθους πεδίου δίνεται ένα οπτικό πεδίο ατεμάχιστο, καθαρό και δημιουργεί «ψευδαίσθηση της πραγματικότητας». Ο θεατής είναι ελεύθερος να επιλέξει το σημείο που θα επικεντρώσει στην εικόνα που βλέπει.
Οι σκηνές από τον πρώτο γάμο παρουσιάζονται με την τεχνική του φιλάζ, δείχνει την σχέση άνδρα-γυναίκας να οξύνεται, να φθείρεται και ο έρωτας να γίνεται συνήθεια, αδιαφορία και τέλος εχθρότητα με απανωτές μικρές σκηνές που η μία περνά στην άλλη μέσω ενός πανοραμικού πλάνου. Με τη τεχνική του φιλάζ τονίζει την έντονη επαναληπτικότητα και το «βάλτωμα» στις σχέσεις των ανθρώπων ενώ οι έντονες αντιθέσεις φωτός, σκοταδιού και η δημιουργία σκιών στον πύργο του Ζαναντού εκφράζουν τις εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων.
Ο «Πολίτης Κέιν» αποτελεί την πρώτη ταινία του ομιλούντος κινηματογράφου που δίνει στην εικόνα τη δύναμη που είχε την εποχή του βωβού, με τις τεχνικές που χρησιμοποιεί και τα νοήματα ο Welles δημιουργεί την εικονοποίηση ενός λογοτεχνήματος. Ο κινηματογράφος αποτελεί μία γλώσσα που διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, αυτή η ταινία μπορεί να αποτελέσει ταινία πυξίδα στη σκέψη και τη ψυχή του θεατή. Μέσω της ταύτισής του με τον τραγικό ήρωα ζει μία εικονική πραγματικότητα. Είναι λοιπόν στο χέρι του θεατή να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες στη ζωή του και να την επανεκτιμήσει προς το καλύτερο. (Πηγή: 24grammata.com - Εύα Γαλατσάνου)
Ο «Πολίτης Κέιν» αποτελεί την πρώτη ταινία του ομιλούντος κινηματογράφου που δίνει στην εικόνα τη δύναμη που είχε την εποχή του βωβού, με τις τεχνικές που χρησιμοποιεί και τα νοήματα ο Welles δημιουργεί την εικονοποίηση ενός λογοτεχνήματος. Ο κινηματογράφος αποτελεί μία γλώσσα που διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, αυτή η ταινία μπορεί να αποτελέσει ταινία πυξίδα στη σκέψη και τη ψυχή του θεατή. Μέσω της ταύτισής του με τον τραγικό ήρωα ζει μία εικονική πραγματικότητα. Είναι λοιπόν στο χέρι του θεατή να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες στη ζωή του και να την επανεκτιμήσει προς το καλύτερο. (Πηγή: 24grammata.com - Εύα Γαλατσάνου)
Παραλειπόμενα:
• Η ταινία βασίζεται εν μέρει στην ζωή του μεγαλοεπιχειρηματία, εκδότη και παραγωγού William Randolph Hearst., καθώς επίσης και στη ζωή των επιχειρηματιών Samuel Insull και Harold McCormick. Ο Welles έδωσε στον Κέιν στοιχεία και από τον δικό του χαρακτήρα.
• Όταν ο Orson Welles ρωτήθηκε από φίλους πώς τα τελευταία λόγια του Kane έγιναν γνωστά αφού πέθανε μόνος, αυτός σταμάτησε για λίγο και είπε: "Μην το πείτε ποτέ σε κανέναν αυτό!".
Ο Πολίτης Κέιν προτάθηκε για 9 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το βράδυ της απονομής, σύμφωνα με τον Robert Wise, κάθε φορά που γινόταν αναφορά στην ταινία το κοινό αποδοκίμαζε. Τα περισσότερα στελέχη του Hollywood δεν ήθελαν να προβληθεί η ταινία δεδομένες τις απειλές του Hearst. Σύμφωνα με το περιοδικό Variety συστηματική καταψήφιση του Orson Welles από κομπάρσους που έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία στοίχισε στον Welles το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α' Ανδρικού Ρόλου.
Η ταινία κέρδισε τελικά το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, ενώ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήγε στην ταινία του Τζον Φορντ, Η κοιλάδα της κατάρας (How Green was my Valley, 1941).
Επιπλέον, η ταινία έλαβε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας από το Σωματείο των Κριτικών της Νέας Υόρκης καθώς και τα βραβεία Καλύτερης Ερμηνείας για τους Orson Welles και George Coulouris από το National Board of Review. Το National Board of Review συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα με τις δέκα καλύτερες ταινίες του 1941.
Σκηνοθεσία: Orson Welles | Σενάριο: Orson Welles, Herman J. Mankiewicz | Ηθοποιοί: Orson Welles, Joseph Cotten, Dorothy Comingore, Everett Sloane, Ray Collins, George Coulouris, Agnes Moorehead, Paul Stewart, Ruth Warrick, Erskine Sanford, William Alland | Μουσική: Bernard Herrmann | Φωτογραφία: Gregg Toland | Γλώσσα: Αγγλικά | Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α. | Παραγωγός: Orson Welles | Εταιρεία παραγωγής: Mercury Productions | Μοντάζ: Robert Wise | Διανομή: RKO Pictures | Κοστούμια: Edward Stevenson | Γυρίσματα: Καλιφόρνια, Νέα Υόρκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου