Νύχτες με τον εχθρό μου

ΘΕΡΙΝΟ CINEMA 2022

Τη Δευτέρα, 25 Ιουλίου 2022 θα προβληθεί το αμερικανικό θρίλερ "Νύχτες με τον εχθρό μου" του Joseph Ruben.

Θρίλερ, Μυστηρίου | 99' | Έγχρωμη | 1991 

Ένα από τα πιο δυνατά ψυχολογικά θρίλερ, ακούει στον τίτλο «Νύχτες με τον εχθρό μου». Πρόκειται για μια ταινία, στην οποία η Τζούλια Ρόμπερτς περνά το δικό της κοινωνικό μήνυμα και σπάει κάθε στερεότυπο όσον αφορά την ενδοοικογενειακή βία.
Πρωτότυπος Τίτλος: Sleeping with the Enemy

Σκηνοθεσία: Joseph Ruben

Σενάριο: Ronald Bass, Nancy Price (νουβέλα)

Γλώσσα: Αγγλικά

Η προβολή θα γίνει στον προαύλιο χώρο του Α' Δημοτικού Σχολείου Ερέτριας (δίπλα στο λιμάνι)  χάρτης 

Ώρα: 21:00 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Φαιvoμεvικά, η Laura (Julia Roberts) κι o άvδρας της, Martin (Patrick Bergin), είvαι τo τέλειo ζευγάρι. Εκείvη είvαι όμoρφη και τρυφερή, εκείvoς πετυχημέvoς και γoητευτικός. Ωστόσo, τo σπιτικό τους κρύβει έvα φoβερό μυστικό... Ο Martin είvαι στηv πραγματικότητα έvας εξαιρετικά βίαιoς και ζηλότυπος σύζυγoς. Απoζητώvτας vα ξεφύγει απ' αυτή τηv καταστρoφική σχέση, η Laura σκηvoθετεί τov πvιγμό της σε έvα θαλάσσιo ατύχημα. Με τηv ελπίδα vα αρχίσει μια καιvoύρια ζωή, εγκαθίσταται στηv Αϊόβα με πλαστή ταυτότητα. Ωστόσo, o Martin αvακαλύπτει κάπoια στoιχεία πoυ τov πείθoυv ότι η γυvαίκα τoυ είvαι ακόμα ζωvταvή. Παριστάvovτας τov αστυvoμικό, επισκέπτεται τo γηρoκoμείo όπoυ διαμέvει η μητέρα της Laura και καταφέρvει vα συγκεvτρώσει πoλύτιμες λεπτoμέρειες για τη μαvιώδη έρευvά τoυ.

(πηγή: ishow.gr)

Βραβεία

• BMI Film & TV Awards (1992) - Βραβείο Σύνθεσης/Μουσικής επένδυσης στον Jerry Goldsmith.

Αφίσα

Σύνδεσμοι

en    en                        

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Joseph Ruben | Σενάριο: Ronald Bass | Πρωταγωνιστούν: Julia Roberts, Patrick Bergin, Kevin Anderson | Παραγωγός: Leonard Goldberg | Μουσική: Jerry Goldsmith | Φωτογραφία: John Lindley | Μοντάζ: George Bowers | Κοστούμια: Richard Hornung | Διανομή: 20th Century Fox | Γλώσσα: Αγγλικά | Γυρίσματα: Η.Π.Α.

Trailer

Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές

ΘΕΡΙΝΟ CINEMA 2019
Την Παρασκευή, 26 Ιουλίου 2019 θα προβληθεί η ταινία μυστηρίου "Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές" του Sidney Lumet.

Μυστηρίου, Εγκλήματος | 131' | Έγχρ. | Η.Β., Η.Π.Α. | 1974 | 

Μεταφορά του γνωστού έργου της Αγκάθα Κρίστι, με τον Αλμπερτ Φίνει στο ρόλο του ντετέκτιβ Ηρακλή Πουαρό, που προσπαθεί να ανακαλύψει το δολοφόνο του Οριάν Εξπρές.
Πρωτότυπος τίτλος: Murder on the Orient Express
Σκηνοθεσία: Sidney Lumet
Σενάριο: Paul Dehn
Γλώσσα: Αγγλικά

Η προβολή θα γίνει στον προαύλιο χώρο του Α' Δημοτικού Σχολείου Ερέτριας (δίπλα στο λιμάνι)  χάρτης 

Ώρα: 21:00 
Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Ο διάσημος βέλγος ντετέκτιβ Ηρακλής Πουαρώ (Albert Finney) ταξιδεύει με το Οριάν Εξπρές, αλλά εξαιτίας μιας τρομερής χιονοθύελλας, το τρένο σταματά στα μισά της διαδρομής Κωνσταντινούπολης - Παρισιού. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο Ratchett (Richard Widmark), ένας από τους επιβάτες του τρένου και ήδη ύποπτος για την υπόθεση απαγωγής και δολοφονίας ενός μικρού κοριτσιού, βρίσκεται δολοφονημένος. Εγκλωβισμένοι στα χιόνια και μακριά από την αστυνομία, ο Πουαρώ αναλαμβάνει να ρίξει φως στην υπόθεση. Όλοι έχουν κίνητρο, όλοι είναι ύποπτοι αλλά όλοι έχουν ένα καλό άλλοθι. Τελικά θα βρεθεί η λύση του μυστηρίου;

ΤΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ 
Το «Έγκλημα στο Οριάν Εξπρές» - ("Murder on the Orient Express") είναι αστυνομικό μυθιστόρημα της Αγκάθα Κρίστι, που εκδόθηκε από τον αγγλικό εκδοτικό οίκο "Collins - Crime Club" την 1η Ιανουαρίου του 1934. 
Στις Η.Π.Α κυκλοφόρησε στις 28 Φεβρουαρίου του 1934 με τον τίτλο "Murder in the Calais coach" («Φόνος στην κλινάμαξα του Καλαί»). Ο τίτλος άλλαξε κυρίως για να μην μπερδευτεί το αναγνωστικό κοινό με το μυθιστόρημα "Stamboul train" του Graham Greene που είχε κυκλοφορήσει στις Η.Π.Α το 1932 με τίτλο "Orient Express".
Το μυθιστόρημα είναι εμπνευσμένο από την ιστορία της υπόθεσης απαγωγής του μωρού του διάσημου αεροπόρου Charles Augustus Lindbergh, μια υπόθεση που είχε συγκλονίσει τότε, όλον τον κόσμο. 
Το μυθιστόρημα αυτό, από τα πιο δημοφιλή - αν όχι το δημοφιλέστερο από τα έργα της Αγγλίδας συγγραφέως - έχει συμπεριληφθεί από την βρετανική εφημερίδα "The Guardian" στη λίστα με τα 10 καλύτερα βιβλία της Αγκάθα Κρίστι. Tο ίδιο ισχύει και για την εφημερίδα του ομίλου Times, "Times of India".

Βραβεία

Η ταινία ήταν υποψήφια σε 6 κατηγορίες των βραβείων Όσκαρ, από τις οποίες κέρδισε μόνο αυτήν του Όσκαρ Β´ Γυναικείου Ρόλου που δόθηκε στην Ingrid Bergman και σε 10 κατηγορίες των βραβείων BAFTA από τις οποίες κέρδισε τις 3: Βραβείο BAFTA Καλύτερου Β΄ Ανδρικού Ρόλου στον John Gielgud και Βραβείο BAFTA Καλύτερου Β΄ Γυναικείου Ρόλου στην Ingrid Bergman καθώς και Βραβείο BAFTA Καλύτερης Μουσικής Επένδυσης στον Richard Rodney Bennett.

Επίσης το βραβείο της λονδρέζικης εφημερίδας "Evening Standard", "Evening Standard British Film Awards", κέρδισε ο Sidney Lumet στην κατηγορία «Καλύτερης ταινία», ο Albert Finney στην κατηγορία «Καλύτερος ηθοποιός» και η βρετανή Wendy Hiller στην κατηγορία «Καλύτερης Ηθοποιού».

Αφίσα

Σύνδεσμοι

       en                                      

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Sidney Lumet | Σενάριο: Paul Dehn | Πρωταγωνιστούν: Albert Finney, Lauren Bacall, Martin Balsam, Ingrid Bergman, Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Cassel, Sean Connery, John Gielgud, Wendy Hiller, Anthony Perkins, Vanessa Redgrave, Rachel Roberts, Richard Widmark, Michael York | Μουσική: Richard Rodney Bennett | Φωτογραφία: Geoffrey Unsworth | Γλώσσα: Αγγλικά | Χώρες Παραγωγής: Η.Β., Η.Π.Α. | Παραγωγοί: John Brabourne, Richard B. Goodwin | Εταιρείες Παραγωγής: G.W. Films Limited, Project 7 | Διανομή: EMI Films (Η.Β.) Paramount Pictures (Η.Π.Α.) | Μοντάζ: Anne V. Coates | Κοστούμια: Tony Walton | Τοποθεσίες γυρισμάτων: Κωνσταντινούπολη, Παρίσι, Αγγλία 

Trailer

Σκοτεινό Ποτάμι

Την Παρασκευή, 19 Απριλίου 2019 θα προβληθεί η αστυνομική ταινία "Σκοτεινό Ποτάμι" του Clint Eastwood.

Αστυνομική | 138' | Έγχρωμη | Η.Π.Α., Αυστραλία | 2003 | 

Θάβουμε τις αμαρτίες μας, τις ξεπλένουμε να καθαρίσουν.

Η ταινία είναι βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Dennis Lehane "Mystic River" και αναφέρεται στην ιστορία τριών αγοριών και στα γεγονότα που σημάδεψαν την παιδική τους ηλικία. Παρουσιάζει τις τελεσίδικες αποφάσεις που πρέπει να πάρουν και να παλέψουν με τους προσωπικούς τους δαίμονες.

Πρωτότυπος τίτλος: Mystic River 

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood

Σενάριο: Brian Helgeland (σενάριο), Dennis Lehane (μυθιστόρημα)

Γλώσσα: Αγγλικά  

Η προβολή θα γίνει στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Κ. Κανάρης" χάρτης (έναντι Ι.Ν. Παραβουνιώτισσας)

Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Ο Sean (Kevin Bacon), ο Dave (Tim Robbins) και ο Jimmy (Sean Penn), τρεις παιδικοί φίλοι από μια λαϊκή συνοικία της Βοστώνης, συναντιούνται ξανά ύστερα από 25 χρόνια, εξαιτίας ενός εγκλήματος. Η νεαρή κόρη του Jimmy βρίσκεται άγρια δολοφονημένη, στο πάρκο της πόλης και ο απελπισμένος πατέρας, πρώην κατάδικος, θέλει να πάρει το Νόμο στα χέρια του. Ο Sean είναι ο αστυνομικός, που έχει υπ’ ευθύνη του την περιοχή, όπου έγινε το έγκλημα, αναλαμβάνει να ερευνήσει την υπόθεση και αναγκάζεται να αντιμετωπίσει δαίμονες τόσο από το παρελθόν όσο και από το παρόν όσο η υπόθεση της Katie (Emmy Rossum) αρχίζει να εξιχνιάζεται. Ο τρίτος της πατέρας, ο Dave, είναι δυστυχώς, o βασικός ύποπτος...

Παραλειπόμενα:

• Ο συγγραφέας Dennis Lehane έχει και αυτός έναν μικρό cameo ρόλο στην ταινία. Παίζει έναν πολιτικό ο οποίος χαιρετάει τον κόσμο από το πίσω κάθισμα ενός ανοιχτού αυτοκινήτου.

• Οι ταινίες που έχει σκηνοθετήσει ο Clint Eastwood, βασίζονται, οι περισσότερες, σε κάποιο βιβλίο.

• Ο Eastwood άρχισε να ψάχνει για τους ηθοποιούς. Πρόθεσή του ήταν να υπάρχει ποιότητα χωρίς συμβιβασμούς και αμέσως ένα διακεκριμένο καστ έκανε την εμφάνισή του. Ο ίδιος είπε: «Έστειλα το σενάριο στον Sean Penn και το αγάπησε αμέσως. Στη συνέχεια τηλεφώνησε ο Tim Robbins και όπως πέρναγαν οι μέρες, όλο και περισσότεροι προστίθεντο. Η Marcia Gay Harden, η Laura Linney και ο Laurence Fishburne είναι καταπληκτικοί ηθοποιοί, με τους οποίους έχω δουλέψει στο παρελθόν. Ήταν μια καταπληκτική εμπειρία, αφού όλοι συντονίστηκαν τόσο καλά μεταξύ τους».

• Ο Eastwood ήταν άκαμπτος στην επιλογή της Βοστώνης για τα γυρίσματα της ταινίας. Ακόμα και η μουσική ηχογραφήθηκε από τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης. «Το ποτάμι δε μπορούσε να είναι άλλο εκτός από αυτό της Βοστώνης».

• Το μπαράκι Black Emerald, το οποίο βρίσκεται στην όχθη του ποταμού με μια καταπληκτική θέα στην πόλη, κατασκευάστηκε από την αρχή σε ένα βιομηχανικό κομμάτι, για να ταιριάζει στην ιστορία. Εκτός από το μπαρ, και όλα τα υπόλοιπα κατασκευαστικά έργα και διακοσμήσεις εσωτερικών χώρων ανήκουν στον βραβευμένο σχεδιαστή παραγωγής Henry Bumstead.

• Ο καιρός ήταν κάτι που μπορούσε να φέρει εμπόδιο στην πραγματοποίηση της ταινίας, αφού οι συνεχείς βροχές και το τσουχτερό κρύο καθυστερούσαν κάποιες σκηνές. Όμως, η επαγγελματικότητα όλων των συντελεστών δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο να συμβεί. «Έχω πολύ καλούς ηθοποιούς και βοηθούς, έτσι ο καιρός ή κάτι άλλο δεν είναι εμπόδιο για την επιτυχία της ταινίας», αναφέρει ο Eastwood.

• Ο Eastwood όμως συνάντησε δυσκολίες με το στούντιο, για να το πείσει να κάνει αυτή την ταινία. Έτσι βρήκε μια πολύ αντι-Hollywood λύση: «Είπα ότι δε θα πάρω τίποτα από αυτή την ταινία ή έστω να μου δώσουν ότι θέλουν. Είναι αστείο το γεγονός ότι μετά από 33 χρόνια στον κινηματογράφο, δέχτηκα τον μισθό μου όπως ακριβώς όταν ξεκίνησα».

• Δεν υπήρχαν καθόλου πρόβες, έτσι όλοι ήταν λίγο νευρικοί. Μαζευόντουσαν στο δωμάτιο κάποιου το προηγούμενο βράδυ και απλά διαβάζαν το σενάριο. Ο Penn θυμάται έντονα τη σκηνή όπου πάει στο πάρκο να δει αν είναι η κόρη του. «Την πρώτη φορά ήμουν λίγο άγριος και αυτό οφειλόταν στη νευρικότητά μου. Την τρίτη και τελευταία φορά όμως, έμοιαζε σα να είχαμε ομάδα ράγκμπι και με τη μία 18 αστυνομικοί μας είχαν στριμώξει, χωρίς να μπορούμε να κουνηθούμε. Ευτυχώς κανένας δεν τραυματίστηκε και εγώ το πήγα όσο πολύ ήθελα.»

• Παρόλο που αυτή η σκοτεινή ταινία φόβισε πολλούς παραγωγούς στούντιο, έκανε εισπράξεις στην Αμερική γύρω στα 70 εκατομμύρια δολάρια, περίπου τα διπλάσια από ότι στοίχησε. Έτσι, ο Eastwood πήρε την επιταγή του και πραγματοποίησε και την επιθυμία του. «Δεν ήθελα τα λεφτά αλλά να βγει αυτή η ταινία με την ατμόσφαιρα που έχει». 

Βραβεία

Το "Σκοτεινό Ποτάμι" έλαβε έξι υποψηφιότητες για Όσκαρ, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας (Clint Eastwood), Διασκευασμένου Σεναρίου (Brian Helgeland) και ΄Β Γυναικείου Ρόλου (Marcia Gay Harden). Η ταινία κέρδισε πολλά βραβεία μεταξύ των οποίων τα παρακάτω:

• Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Sean Penn (2004) video, 

• Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του Tim Robbins (2004) video,

• Χρυσές Σφαίρες -  Ά Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα για τον Sean Penn (2004),

• Χρυσές Σφαίρες - ΄Β Ανδρικού Ρόλου σε Δράμα για τον Tim Robbins (2004),

• Βραβεία Σωματείου Ηθοποιών - Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία σε Δευτεραγωνιστικό Ρόλο για τον Tim Robbins (2004).

Αφίσα

Σύνδεσμοι

    en      

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Clint Eastwood | Σενάριο: Brian Helgeland (σενάριο), Dennis Lehane (μυθιστόρημα) | Πρωταγωνιστές: Sean Penn, Tim Robbins, Kevin Bacon, Laurence Fishburne, Marcia Gay Harden, Laura Linney | Μουσική: Clint Eastwood | Φωτογραφία: Tom Stern | Γλώσσα: Αγγλικά | Χώρες Παραγωγής: Η.Π.Α., Αυστραλία | Παραγωγοί: Clint Eastwood, Robert Lorenz, Judie G. Hoyt | Εταιρείες Παραγωγής: Village Roadshow Pictures, Malpaso Productions, NPV Entertainment | Διανομή: Warner Bros. | Μοντάζ: Joel Cox | Κοστούμια: Deborah Hopper | Τοποθεσίες γυρισμάτων: Βοστώνη - Μασαχουσέτη Η.Π.Α.

Trailer

Seven

ΘΕΡΙΝΟ CINEMA 2018
Την Τρίτη, 24 Ιουλίου 2018 θα προβληθεί η ταινία μυστηρίου "Se7en" του David Fincher.

Μυστηρίου, Θρίλερ | 122' | Έγχρωμη | Η.Π.Α. | 1995 | 

Επτά εγκλήματα που βασίστηκαν στα επτά θανάσιμα αμαρτήματα... Λαιμαργία, απληστία, οκνηρία, αλαζονεία, λαγνεία, ζηλοφθονία και οργή...
Σκηνοθεσία: David Fincher
Σενάριο: Andrew Kevin Walker
Μουσική: Howard Shore
Γλώσσα: Αγγλικά 

Η προβολή θα γίνει στον προαύλιο χώρο του Α' Δημοτικού Σχολείου Ερέτριας (δίπλα στο λιμάνι) χάρτης

Ώρα: 21:00

Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Δυο ντετέκτιβς, ο William Somerset (Morgan Freeman) στην τελευταία του υπόθεση λίγο πριν τη συνταξιοδότησή του και ο David Mills (Brad Pitt) νιόπαντρος με την Tracy (Gwyneth Paltrow) και στην αρχή της φιλόδοξης καριέρας του, συνεργάζονται για να μπορέσουν να συλλάβουν έναν μανιακό δολοφόνο. Οι δολοφονίες είναι τελετουργικές και καθεμία από αυτές συνδέεται με ένα από τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα: λαιμαργία, απληστία, οκνηρία, αλαζονεία, λαγνεία, ζηλοφθονία και οργή. Το πρώτο θύμα που ανακαλύπτεται είναι ένας υπέρβαρος, που ο δολοφόνος ανάγκασε να φάει μέχρι θανάτου. Τα μόνα στοιχεία που έχουν οι δυο αστυνομικοί είναι αυτά που ο μανιακός εσκεμμένα αφήνει πίσω του, στον τόπο όπου πραγματοποιεί την κάθε παραδειγματική δολοφονία. 
To σενάριο εμπνεύστηκε ο Andrew Kevin Walker και χρειάστηκαν δύο χρόνια για να το ολοκληρώσει. Πηγή έμπνευσής του ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν πήγε στη Νέα Υόρκη, όπως είχε δηλώσει. Το σκοτεινό και μυστηριώδες σκηνικό στήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε να φαίνεται όσο πιο αληθοφανές γίνεται και στην ταινία κυριαρχεί το γκρίζο συννεφιασμένο περιβάλλον, που ταιριάζει με το μυστήριο και το σκοτεινό μυαλό του δολοφόνου. Το «Seven» του David Fincher είναι ένα αστυνομικό θρίλερ, το οποίο συγκαταλέγεται στις καλύτερες ταινίες του σινεμά. Είναι μια ταινία με βάθος και ουσία που στοχεύει να αναδείξει ότι ο άνθρωπος πάντα μπορεί να ξεφύγει από τα όρια του.
Παραλειπόμενα:
• Το νούμερο "7" φαίνεται σε πολλά σημεία της ταινίας. Από την ώρα του δείπνου στο σπίτι μέχρι την ώρα της τελικής παράδοσης.
• Ο Andrew Kevin Walker (ο σεναριογράφος της ταινίας) εμφανίζεται στο φιλμ στο ρόλο ενός θύματος. 
• Ενώ γυριζόταν η σκηνή της καταδίωξης ανάμεσα στο Mills και τον John Doe στη βροχή, ο Brad Pitt έπεσε και το χέρι του διαπέρασε ένα παρμπρίζ αυτοκινήτου, απαιτώντας χειρουργική επέμβαση. Το ατύχημα κατόπιν προστέθηκε στο σενάριο.

• Οι παραγωγοί σκόπευαν το όνομα του Kevin Spacey να μπει πρώτο στην αρχή της ταινίας, ωστόσο ο ίδιος επέμενε να παραλειφθεί εντελώς το όνομά του από τους τίτλους αρχής για να ξαφνιαστεί το κοινό με την ταυτότητα του δολοφόνου. Για αποζημίωση, εμφανίζεται πρώτος στους τίτλους τέλους. Για τον ίδιο λόγο ο Spacey δεν έλαβε μέρος στην εκστρατεία προώθησης της ταινίας, δεν έκανε δημόσιες εμφανίσεις και δεν έδωσε συνεντεύξεις.• Οι υπεύθυνοι της εταιρίας παράγωγης αρνήθηκαν να δεχθούν το τέλος της ταινίας όπως αυτό γυρίστηκε αλλά τελικά αναγκάστηκαν να το αποδεχθούν μιας και ο Brad Pitt αρνήθηκε να συμμετάσχει σε οποιοδήποτε άλλο.
• Το θύμα που δέθηκε στο κρεβάτι για ένα χρόνο δεν ήταν κάποιο ψεύτικο μοντέλο, αλλά ένας πολύ αδύνατος ηθοποιός κατάλληλα μακιγιαρισμένος ώστε να δείχνει αποστεωμένος. Του προστέθηκε και ένα σετ από δόντια υπερφυσικού μεγέθους για να δείχνει το κεφάλι του μικρότερο και ρουφηγμένο.
• Ένα από τα σενάρια που υπήρξαν πριν γυριστεί η τελική σκηνή, ήταν να τραυματιστεί ο Μorgan Freeman από τα πυρά του Brad Pitt.
• Η στολή φυλακισμένου που φορά ο John Doe αναγράφει “Φυλακή Κομητείας Bardach”. Elinor Bardach ονομάζεται η κυρία που επιμελήθηκε τα κοστούμια για την ταινία.

Βραβεία

• Κινηματογραφικό Βραβείο MTV Καλύτερου "κακού" - Kevin Spacey (1996)
• Κινηματογραφικό Βραβείο MTV Καλύτερης ταινίας (1996)
• Κινηματογραφικό Βραβείο MTV Πιο επιθυμητού άνδρα - Brad Pitt (1996)
• London Film Critics' Circle Award - Ηθοποιός της χρονιάς - Morgan Freeman (1996)

Αφίσα

Σύνδεσμοι

       en            

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: David Fincher | Σενάριο: Andrew Kevin Walker | Πρωταγωνιστούν: Brad Pitt, Morgan Freeman, Gwyneth Paltrow, John C. McGinley, Kevin Spacey | Μουσική: Howard Shore | Φωτογραφία: Darius Khondji | Γλώσσα: Αγγλικά | Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α. | Παραγωγός: Arnold Kopelson | Εταιρείες παραγωγής: Cecchi Gori Pictures, Juno Pix | Διανομή: New Line Cinema | Μοντάζ: Richard Francis-Bruce | Κοστούμια: Michael Kaplan | Γυρίσματα: Η.Π.Α.: Καλιφόρνια 

Trailer

Πολίτης Κεϊν

Την Παρασκευή, 20 Απριλίου 2018 θα προβληθεί η δραματική ταινία "Πολίτης Κεϊν" του Orson Welles.

Σινεφίλ, Δράμα | 119' | Ασπρόμαυρη | Η.Π.Α. | 1941 | 

Μια κλασική ιστορία της εξουσίας και του τύπου... 
Ταινία-ορόσημο του αμερικανικού σινεμά, που προκάλεσε μεγάλες αντιδράσεις, με φοβερές αφηγηματικές καινοτομίες για την εποχή του, που εισάγουν τον κινηματογράφο στην περιπέτεια της γραφής. Η καλύτερη αμερικανική δημιουργία σύμφωνα με τη γνώμη των περισσοτέρων κριτικών.
Πρωτότυπος τίτλος: Citizen Kane

Σκηνοθεσία: Orson Welles 

Σενάριο: Orson Welles, Herman J. Mankiewicz

Γλώσσα: Αγγλικά 

Η προβολή θα γίνει στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Κ. Κανάρης" χάρτης (έναντι Ι.Ν. Παραβουνιώτισσας)
Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Ο Jerry Thompson (William Alland) δημοσιογράφος της εφημερίδας Newsreel ερευνά τη ζωή του μεγιστάνα των ΜΜΕ, επιχειρηματία και πολιτικού, Charles Foster Kane (Orson Welles), προσπαθώντας ν' ανακαλύψει το νόημα της λέξης "Rosebud (Ροδάνθος-μπουμπούκι)..." που εκστόμισε πριν ξεψυχήσει. Παρακολουθώντας την προσπάθεια του δημοσιογράφου παρακολουθούμε ολόκληρη τη ζωή του μεγάλου και αινιγματικού άντρα μέσα από φλας μπακ.

Κινηματογραφικές καινοτομίες και τεχνικές:

Η αφήγηση της ταινίας δεν ακολουθεί την κλασική δομή αρχή-μέση-τέλος, αντίθετα αρχίζει από το τέλος. Με την επιγραφή «No Trespassing» που αποτελεί σύμβολο αδυναμίας διείσδυσης στον εσωτερικό κόσμο του ατόμου και συγκεκριμένα του ήρωα Charles Foster Kane. Προετοιμάζει τον θεατή για μία ταινία στην οποία η «λύση» του δράματος δεν θα δοθεί από τον σκηνοθέτη αλλά θα κάνει μέτοχο αυτού του μυστηρίου και τον θεατή. Στη συνέχεια δείχνει την ώρα του θανάτου τον ήρωα που ξεστομίζει την αινιγματική λέξη Rosebud. Αυτό αποτελεί τον αφηγηματικό μίτο για την εξέλιξη της ταινίας.

Στην ταινία γίνεται έντονη η παρουσία κινηματογραφικών τεχνικών που βοηθούν στο εικαστικό αποτέλεσμα. Κατ’ αρχάς με το έντονο contrast που υιοθετεί ο οπερατέρ Toland σε όλα τα πλάνα εκφράζει με την οπτική γλώσσα τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις στον ψυχισμό του Κέιν αλλά και των γύρω του.

Επιπλέον, άλλη μια κινηματογραφική καινοτομία γίνεται η χρήση της τεχνικής βάθους πεδίου, πρωτοποριακή για την εποχή της. Ο χώρος αξιοποιείται προς το βάθος με αποτέλεσμα τη συνένωση δύο πλάνων σε μια σκηνή.

Η χρήση contre-plonge σε πολλά πλάνα, όπως εκεί που ο Κέιν γράφει στηριζόμενος στο τζάμι του παραθύρου τις αρχές της εφημερίδας Ιnquier τραβώντας τον από χαμηλά του δίνει όγκο τονίζοντας τη «θέληση για δύναμη» για χρήμα και εξουσία του Κέιν.

Με τη χρήση του βάθους πεδίου δίνεται ένα οπτικό πεδίο ατεμάχιστο, καθαρό και δημιουργεί «ψευδαίσθηση της πραγματικότητας». Ο θεατής είναι ελεύθερος να επιλέξει το σημείο που θα επικεντρώσει στην εικόνα που βλέπει.

Οι σκηνές από τον πρώτο γάμο παρουσιάζονται με την τεχνική του φιλάζ, δείχνει την σχέση άνδρα-γυναίκας να οξύνεται, να φθείρεται και ο έρωτας να γίνεται συνήθεια, αδιαφορία και τέλος εχθρότητα με απανωτές μικρές σκηνές που η μία περνά στην άλλη μέσω ενός πανοραμικού πλάνου. Με τη τεχνική του φιλάζ τονίζει την έντονη επαναληπτικότητα και το «βάλτωμα» στις σχέσεις των ανθρώπων ενώ οι έντονες αντιθέσεις φωτός, σκοταδιού και η δημιουργία σκιών στον πύργο του Ζαναντού εκφράζουν τις εσωτερικές συγκρούσεις των ηρώων. 
Ο «Πολίτης Κέιν» αποτελεί την πρώτη ταινία του ομιλούντος κινηματογράφου που δίνει στην εικόνα τη δύναμη που είχε την εποχή του βωβού, με τις τεχνικές που χρησιμοποιεί και τα νοήματα ο Welles δημιουργεί την εικονοποίηση ενός λογοτεχνήματος. Ο κινηματογράφος αποτελεί μία γλώσσα που διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, αυτή η ταινία μπορεί να αποτελέσει ταινία πυξίδα στη σκέψη και τη ψυχή του θεατή. Μέσω της ταύτισής του με τον τραγικό ήρωα ζει μία εικονική πραγματικότητα. Είναι λοιπόν στο χέρι του θεατή να επαναπροσδιορίσει τις προτεραιότητες στη ζωή του και να την επανεκτιμήσει προς το καλύτερο. (Πηγή: 24grammata.com - Εύα Γαλατσάνου)

Παραλειπόμενα:

• Η ταινία βασίζεται εν μέρει στην ζωή του μεγαλοεπιχειρηματία, εκδότη και παραγωγού William Randolph Hearst., καθώς επίσης και στη ζωή των επιχειρηματιών Samuel Insull και Harold McCormick. Ο Welles έδωσε στον Κέιν στοιχεία και από τον δικό του χαρακτήρα.

• Όταν ο Orson Welles ρωτήθηκε από φίλους πώς τα τελευταία λόγια του Kane έγιναν γνωστά αφού πέθανε μόνος, αυτός σταμάτησε για λίγο και είπε: "Μην το πείτε ποτέ σε κανέναν αυτό!". 

Βραβεία

Ο Πολίτης Κέιν προτάθηκε για 9 βραβεία Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Το βράδυ της απονομής, σύμφωνα με τον Robert Wise, κάθε φορά που γινόταν αναφορά στην ταινία το κοινό αποδοκίμαζε. Τα περισσότερα στελέχη του Hollywood δεν ήθελαν να προβληθεί η ταινία δεδομένες τις απειλές του Hearst. Σύμφωνα με το περιοδικό Variety συστηματική καταψήφιση του Orson Welles από κομπάρσους που έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία στοίχισε στον Welles το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας και Α' Ανδρικού Ρόλου. 

Η ταινία κέρδισε τελικά το Όσκαρ Πρωτότυπου Σεναρίου, ενώ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας πήγε στην ταινία του Τζον Φορντ, Η κοιλάδα της κατάρας (How Green was my Valley, 1941).

Επιπλέον, η ταινία έλαβε το βραβείο Καλύτερης Ταινίας από το Σωματείο των Κριτικών της Νέας Υόρκης καθώς και τα βραβεία Καλύτερης Ερμηνείας για τους Orson Welles και George Coulouris από το National Board of Review. Το National Board of Review συμπεριέλαβε την ταινία στη λίστα με τις δέκα καλύτερες ταινίες του 1941.

Αφίσα

Σύνδεσμοι

    en      

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Orson Welles | Σενάριο: Orson Welles, Herman J. Mankiewicz | Ηθοποιοί: Orson Welles, Joseph Cotten, Dorothy Comingore, Everett Sloane, Ray Collins, George Coulouris, Agnes Moorehead, Paul Stewart, Ruth Warrick, Erskine Sanford, William Alland | Μουσική: Bernard Herrmann | Φωτογραφία: Gregg Toland | Γλώσσα: Αγγλικά | Χώρα Παραγωγής: Η.Π.Α. | Παραγωγός: Orson Welles | Εταιρεία παραγωγής: Mercury Productions | Μοντάζ: Robert Wise | Διανομή:  RKO Pictures | Κοστούμια: Edward Stevenson | Γυρίσματα: Καλιφόρνια, Νέα Υόρκη

Trailer