Αγάπη είναι...

Την Παρασκευή, 27 Δεκεμβρίου 2013 θα προβλξθεί η ταινία "Αγάπη είναι..." του Richard Curtis.

Αισθηματική, Κωμωδία, Δράμα | 2003 | Έγχρωμη | 135' | 

Ποιο είναι το πραγματικό νόημα της αγάπης, τι είναι αγάπη και ακόμα τι μπορεί να κάνει κάποιος που αγαπάει? Είναι τα ερωτήματα στα οποία απαντάει η ταινία. Οι ιστορίες διαφορετικών ανθρώπων συνδέονται μεταξύ τους και διαδραματίζονται την περίοδο των Χριστουγέννων. Η ταινία μας διδάσκει, ότι αν κοιτάξουμε καλά, η αγάπη βρίσκεται πραγματικά γύρω μας…
Πρωτότυπος τίτλος: Love Actually 
Σκηνοθεσία | Σενάριο: Richard Curtis 

Η προβολή θα γίνει στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Κ. Κανάρης"  (έναντι Ι.Ν. Παραβουνιώτισσας) χάρτης

Ώρα: 20:45 

Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

"Love Actually" είναι ένα βρετανικό film του 2003 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Richard Curtis. Στο Λονδίνο, η ιστορία αρχίζει πέντε εβδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα όπου δέκα διαφορετικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων με θέμα την αγάπη και τον έρωτα συναντώνται λίγο πριν τον ερχομό των Χριστουγέννων. Στο παιχνίδι αυτό της αγάπης συμμετέχουν πρωθυπουργοί, ροκ σταρ, επιχειρηματίες, υπάλληλοι, συγγραφείς και αλλοδαποί αποδεικνύοντας ότι η αγάπη και ο έρωτας βρίσκονται παντού.

Στην υπέροχη αυτή ταινία, πολλές απολαυστικές ιστορίες διασταυρώνονται, καθώς τα γεγονότα εξελίσσονται... Για πρώτη φορά σκηνοθέτης, ο Richard Curtis δεν είναι άλλος από τον θρυλικό Άγγλο σεναριογράφο (Bridget Jones Diary, Notting Hill, Τέσσερις Γάμοι και μια Κηδεία, τηλεοπτικός και κινηματογραφικός Mr. Bean, Μαύρη Οχιά).

"Ας "σπάσουμε" τα μούτρα μας από ερωτά!". Αυτό είναι το μήνυμα της ταινίας που μας προτρέπει να ομολογούμε πάντα την αγάπη μας γιατί μας λυτρώνει. Πρόκειται για μια αισθηματική κομεντί που μιλά για την αγάπη με τον... παραδοσιακό τρόπο, χωρίς ιδιαίτερες πρωτοτυπίες, αλλά το κοινό πάντα συγκινείται απ` αυτό το σινεμά.

Παραγωγή

Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας γυρίστηκε στο Λονδίνο, σε τοποθεσίες, συμπεριλαμβανομένων Trafalgar Square, στο κεντρικό γήπεδο του Somerset House στο Strand, Grosvenor Chapel στην οδό South Audley κοντά στο Hyde Park, στη  Millennium Bridge, στην Oxford Street, στο Notting Hill και το αεροδρόμιο Heathrow του Λονδίνου. Πρόσθετες σκηνές γυρίστηκαν στο αεροδρόμιο της Μασσαλίας και το Le Bar de la Marine. Οι σκηνές στη 10 Downing Street (οικία προέδρου) γυρίστηκαν στο Shepperton Studios. Η αρχική ιδέα του Curtis για την ταινία περιλάμβανε 14 διαφορετικά σενάρια, αλλά τέσσερα από αυτά κόπηκαν. 

Τραγούδια

Η μουσική της ταινίας συνέθεσε και ενορχήστρωσε ο Craig Armstrong.Το άλμπουμ έφθασε στα κορυφαία 40 στα USBillboard 200 το 2004 και κατέλαβε τη δεύτερη θέση στο Top Soundtracks chart. Είναι κατέλαβε πολύ καλές θέσεις σε Αυστραλία και Μεξικό.

Τα τραγούδια της ταινίας

1. "The Trouble with Love Is" από την Kelly Clarkson
2. "Here with Me" από τη Dido
3. "Sweetest Goodbye/Sunday Morning" by Maroon 5
4. "Turn Me On" by Norah Jones
5. "Take Me As I Am" από τον Wyclef Jean και την Sharissa
6. "Songbird" από την Eva Cassidy
7. "Wherever You Will Go" από τους The Calling
8. "Jump (for My Love)" από τις The Pointer Sisters στις Η.Π.Α. / Girls Aloud στο UK
9. "Both Sides Now" από την Joni Mitchell
10. "All You Need Is Love" από τον Lynden David Hall
11. "God Only Knows" από τους The Beach Boys
12. "I'll See It Through" από τούς Texas
13. "Too Lost in You" από τις Sugababes
14. "White Christmas" από τον Otis Redding

Στην ταινία ακούγονται και άλλα soundtracks σε σύνθεση από τον Craig Armstrong όπως είναι: "Prime Minister's Love Theme", "Glasgow Love Theme" και το "Portuguese Love Theme". Στο cd στις ΗΠΑ αντικατέστησαν την έκδοση του τραγουδιού Jump από τις Girls Aloud με εκείνη των Pointer Sisters (πρωτότυπη μουσική). 

Επίσης στη ταινία ακούστηκαν τραγούδια όπως: της Mariah Carey "All I Want for Christmas Is You", σε εκτέλεση από την ηθοποιό Olivia Olson , το "All Alone on Christmas" και το "Smooth" από τον Santana. 

Βραβεία - Υποψηφιότητες

Σύνδεσμοι

en  en     

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Richard Curtis | Σενάριο: Richard Curtis | Πρωταγωνιστούν: Hugh Grant, Liam Neeson, Colin Firth, Laura Linney, Emma Thompson, Alan Rickman, Keira Knightley, Martine McCutcheon, Bill Nighy, Rowan Atkinson | Μουσική: Craig Armstrong | Φωτογραφία: Michael Coulter | Μοντάζ: Nick Moore | Κοστούμια: Joanna Johnston | Γλώσσες: Αγγλικά, Πορτογαλικά, Γαλλικά, Ιταλικά | Χώρες παραγωγής: Η.Β., Η.Π.Α., Γαλλία | Γυρίσματα: Λονδίνο, Μασσαλία

Trailer

Joyeux Noël

Την Παρασκευή, 20 Δεκεμβρίου 2013 θα προβληθεί η ταινία "Καλά Χριστούγεννα" του Christian Carion.

Δράμα, Πολεμική, Μουσική | 2005 | Έγχρωμη | 116' | 

Η ταινία αφηγείται την πραγματική ιστορία της συνάντησης των Γερμανικών, Γαλλικών και Βρετανικών στρατευμάτων κατά την διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στα γάλλο-ελβετικά σύνορα. Το "Καλά Χριστούγεννα" μας θυμίζει ποια είναι τα σημαντικά πράγματα στην ζωή και κυρίως αυτά που δένουν τους ανθρώπους ακόμη και σε περιόδους πολέμου.

Πρωτότυπος τίτλος: Joyeux Noël, Merry Christmas

Σκηνοθεσία | Σενάριο: Christian Carion 
Μουσική: Philippe Rombi

Η προβολή θα γίνει στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Ερέτριας χάρτης

Ώρα: 20:45 Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Το "Καλά Χριστούγεννα" αφηγείται την πραγματική ιστορία της συνάντησης των γαλλικών, γερμανικών και βρετανικών στρατευμάτων στα γαλλο-ελβετικά σύνορα κατά την διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου. Οι στρατιώτες περιμένουν τα Χριστούγεννα καθηλωμένοι στα χαρακώματα μακριά από τις οικογένειές του όταν την παραμονή των Χριστουγέννων του 1914 και με αφορμή την μουσική που ακούγεται μέσα από κάποια χαρακώματα, οι τρεις αρχηγοί των στρατευμάτων αρχικά και αργότερα το σύνολο των στρατιωτών, έρχονται σε επαφή και αποφασίζουν να κάνουν ανακωχή για τη γιορτή των Χριστουγέννων. Την επόμενη ημέρα όμως οι στρατιώτες αρνούνται να συνεχίσουν τον πόλεμο, προκαλώντας έτσι την οργή των διοικητών τους που τους κατηγορούν για προδότες. 

Η ταινία μας θυμίζει ποια είναι τα σημαντικά πράγματα στην ζωή και κυρίως αυτά που δένουν τους ανθρώπους ακόμη και σε περιόδους πολέμου, ακόμα και όταν μάχονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Καλά Χριστούγεννα! Είναι σίγουρο, πως δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να εύχεσαι στον διπλανό σου τα καλύτερα, για την μεγαλύτερη ημέρα της Χριστιανοσύνης, την ημέρα που γεννήθηκε ο Ιησούς. Πόσο μάλλον όταν οι ευχές αυτές λαμβάνουν χώρα εν μέσω κανονιοβολισμών και καταιγιστικών ριπών των πολυβόλων, την Παραμονή των Χριστουγέννων, του 1914, όταν ολόκληρη σχεδόν η Ευρώπη βρίσκεται κάτω από την σκιά που προκαλούν τα βαριά σύννεφα του πολέμου. Για τους στρατιώτες των τριών διμοιριών όμως, που μάχονται στα χιονισμένα πεδία της Φλάνδρας, την Γερμανική, την Γαλλική και την Σκοτσέζικη, αυτή η Άγια Νύχτα κατάπαυσης του πυρός, θα αποτελέσει μια αχτίδα ελπίδας, πως το αύριο που θα ξημερώσει θα τους βρει, μακριά από το μέτωπο, στο σπίτι τους. Στην ζεστασιά της ειρήνης…

Πρόκειται για ένα πραγματικό περιστατικό, που συνέβη λίγους μόλις μήνες μετά το ξέσπασμα του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου, από αυτά που ουδέποτε γίνονται διάσημα στο ευρύ κοινό, εκτός και αν η περιέργεια κάποιου σεναριογράφου τα μετατρέψει σε κινηματογραφικό θέμα. Μια ιστορία, που αναλαμβάνει να μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη, ένας από τους πιο ταχύτατα ανερχόμενους δημιουργούς της σύγχρονης γαλλικής σχολής. Εδώ ο Carion, καταφέρνει να αναπαραγάγει με έξοχο τρόπο το παγωμένο από την βαρυχειμωνιά πεδίο της μάχης, τοποθετώντας το ολόλευκο στην μέση του «τριεθνούς» των ορυγμάτων.

Μέσα από τα λόγια του σκηνοθέτη

Το σημείωμα του σκηνοθέτη Christian Carion

"Το 1993 τυχαία έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο: "Μάχες της Φλάνδρας 1914 - 18" του Ιβ Μπυφετό. Καθώς το ξεφύλλιζα πρόσεξα ένα τρομερά ενδιαφέρον κεφάλαιο με τίτλο "Ο απίστευτος χειμώνας του 1914". Ο συγγραφέας περιγράφει τη συμφιλίωση ανάμεσα στα αντίπαλα στρατεύματα, το επεισόδιο στο οποίο ο Γερμανός τενόρος χειροκροτήθηκε από τους Γάλλους στρατιώτες, το ματς ποδοσφαίρου, την ανταλλαγή επιστολών, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα... πραγματικά με συνεπήρε. Τηλεφώνησα στον μελλοντικό παραγωγό μου Christophe Rossignon να του μιλήσω σχετικά με το θέμα και του έστειλα μια σύνοψη. Βρήκε την υπόθεση εξαιρετική αλλά παρόλα αυτά με συμβούλεψε να συγκρατηθώ καθώς ακόμα δεν είχα σκηνοθετήσει ούτε μια μικρού μήκους ταινία!

Μετά την επιτυχία της πρώτης μου μεγάλου μήκους ταινίας "Ένα χελιδόνι έφερε την άνοιξη", ο Κριστόφ με ενθάρρυνε να ασχοληθώ με την ιδέα του ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ. Το 2002 ξεκίνησα από τα δύσκολα: να μεταφέρω σε σενάριο αυτήν την απίστευτη αλλά αληθινή ιστορία. Ήταν πραγματικά περίπλοκο το να γράψω μια ιστορία βασισμένη σε αυτά τα γεγονότα.

Κάποιοι χαρακτήρες του σεναρίου βασίστηκαν σε αληθινά πρόσωπα, ενώ κάποιους άλλους έπρεπε να τους εφεύρω. Για παράδειγμα ο γερμανός τενόρος τραγούδησε πραγματικά για τους γάλλους στρατιώτες στο μέτωπο το βράδυ των Χριστουγέννων. Αυτός ο χαρακτήρας ήταν πολύ σημαντικός στη συγγραφή του σεναρίου γιατί το 90% της συμφιλίωσης συνέβη όταν οι άλλοι στρατιώτες τραγούδησαν μαζί του. Οι αντίπαλοι ακούν, συμμετέχουν και τελικά χειροκροτούν.

Μου αρέσει η ιδέα ότι η κουλτούρα, τα δημοφιλή τραγούδια και η μουσική ήταν η αφορμή να σιγήσουν τα κανόνια. Προφανώς όταν κανείς διαβάζει τέτοιες ιστορίες του φαίνονται απίστευτες. Όμως για παράδειγμα το 1914 όντως στάλθηκαν στο γερμανικό μέτωπο χιλιάδες χριστουγεννιάτικα δέντρα. Υποτίθεται πως ήταν τα μόνα Χριστούγεννα που θα πέρναγαν οι στρατιώτες στο μέτωπο και ο Κάιζερ Γουλιέλμος ο Β' πίστευε ότι "ακόμα και σε καιρό πολέμου οφείλει κανείς να διατηρεί τις αξίες του"!

Αυτή ακριβώς ήταν και η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα στην συγγραφή του σεναρίου: να βρω έναν τρόπο ώστε όλα όσα διαδραματίζονται στην οθόνη να είναι αληθοφανή και να πειστεί ο θεατής ότι πράγματι συνέβησαν. Επίσης η σκηνή της συμφιλίωσης χρειάστηκε ιδιαίτερη προσοχή, έπρεπε να είναι μια σκηνή ανεπιτήδευτη με έντονη συναισθηματική φόρτιση, χωρίς όμως υπερβολές.

Μετά από αρκετές δυσκολίες τα γυρίσματα ξεκίνησαν τον Αύγουστο του 2004. Είμαι πολύ περήφανος που δούλεψα με όλους αυτούς τους εξαιρετικούς ηθοποιούς από διαφορετικές χώρες και που κατάφερα να τους μαζέψω στο ίδιο σετ. Όλοι επίσης παίζουν στη μητρική τους γλώσσα γιατί ήθελα να σιγουρευτώ ότι οι ήρωες θα ήταν συμπαθείς ανεξάρτητα από την εθνικότητά τους.

Στην πράξη τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα δεν αντιπροσωπεύονται από αυτούς που μάχονταν στα χαρακώματα, αλλά από αυτούς που ήθελαν να συνεχιστεί ο πόλεμος και από αυτούς που αρνήθηκαν να τον συνεχίσουν. Αυτός ο διαχωρισμός είναι που προσθέτει στην ταινία μια οικουμενική διάσταση και δε θα συγκινήσει μόνο τους Γάλλους, τους Γερμανούς και τους Βρετανούς, αλλά οποιονδήποτε στον πλανήτη."

Βραβεία - Διακρίσεις

Η ταινία κέρδισε τα παρακάτω βραβεία:

• Leeds International Film Festival - Βραβείο Κοινού, Καλύτερης Ταινίας, Christian Carion (2005)

• Valladolid International Film Festival - FIPRESCI Βραβείο, Christian Carion (2005)

Επίσης, η ταινία έλαβε πολλές υποψηφιότητες μεταξύ των οποίων για Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία στα British Academy of Film and Television Arts (BAFTA).

Τραγούδια

• "Ave Maria" - Natalie Dessay, The London Symphony Orchestra 
• "If you are with me" - Natalie Dessay και Rolando Villazón 
• "I'm Dreaming of Home" - Griogair Lawrie, David Bruce, Ivan McDonald και Calum Anthony Beaton 
• "The Braes of Killiecrankie", παραδοσιακό 
• "Piobaireachid dhomhnail dhuibh", παραδοσιακό "Silent Night" 
• "Adeste Fideles" - Rolando Villazón και Griogair Lawrie, παραδοσιακό 
• "Auld Lang Syne", παραδοσιακό τραγούδι της Σκωτίας 
• "L'Hymne des Fraternisés / I'm Dreaming of Home" - Scala & Kolacny Brothers, Natalie Dessay, The London Symphony Orchestra

Αφίσα

 

Σύνδεσμοι

en  en        ⤷official site

Συντελεστές

Ευχαριστίες: Michel Serrault | Σκηνοθεσία: Christian Carion | Σενάριο: Christian Carion | Πρωταγωνιστούν: Benno Fürmann, Guillaume Canet, Daniel Brühl, Diane Kruger, Gary Lewis, Alex Ferns | Μουσική: Philippe Rombi | Σχεδιασμός Παραγωγής: Jean-Michel Simonet | Φωτογραφία: Walther van den Ende | Μοντάζ: Judith Rivière Kawa, Andrea Sedlácková | Κοστούμια: Alison Forbes-Meyler | Χώρες Παραγωγής: Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ρουμανία | Χώρες Γυρισμάτων: Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Ρουμανία και Νορβηγία | Γλώσσες: Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά

Τrailer

Χορεύοντας στο Σκοτάδι

Την Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου 2013 θα προβληθεί η ταινία "Χορεύοντας στο Σκοτάδι" του Lars von Trier.

Δράμα, Μusical | 2000 | Έγχρωμη | Δανία | 140' | 

Δεν χρειάζονται μάτια για να δεις... 

Ένα παραμύθι με τίτλο «Η Χρυσόκαρδη» ενέπνευσε τον Trier για τη δημιουργία της τριλογίας "Golden Heart Trilogy", που άρχισε με το «Δαμάζοντας τα κύματα», συνεχίστηκε με τους «Ηλίθιους» και ολοκληρώνεται με το «Χορεύοντας στο σκοτάδι». Στην τρίτη ταινία μεταφερόμαστε στην Αμερική και ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από την επιβολή της θανατικής ποινής.
Πρωτότυπος τίτλος: Dancer in the Dark

Σκηνοθεσία | Σενάριο: Lars von Trier

Η προβολή θα γίνει στον Πολιτιστικό Σύλλογο "Κ. Κανάρης"  (έναντι Ι.Ν. Παραβουνιώτισσας) χάρτης

Ώρα: 20:45 | Η είσοδος είναι ελεύθερη!

Υπόθεση

Η Selma, Björk, μια Τσεχοσλοβάκα μετανάστρια στις ΗΠΑ που χάνει σιγά σιγά το φως της εξαιτίας κάποιας κληρονομικής πάθησης, δουλεύει και μαζεύει χρήματα, προκειμένου ο γιος της να εγχειριστεί στα μάτια και να μην έχει τη δική της τύχη. Όταν όμως ένας απεγνωσμένος γείτονας κατηγορεί την Selma  ότι του έκλεψε τις οικονομίες του τότε τα πράγματα παίρνουν δραματική τροπή. Η Selma θυσιάζεται όχι μόνο για χάρη του παιδιού της, αλλά συμπαραστέκεται ακόμη και στον άνθρωπο που δεν δίστασε να καταστρέψει τον μοναδικό της στόχο.

Η γυναίκα που θα χορέψει στο σκοτάδι είναι η Selma Jezkova που την υποδύεται η Ισλανδή τραγουδίστρια Bjork. Μεγαλωμένη στην κομμουνιστική Τσεχοσλοβακία η Selma, αποφασίζει να έρθει στην Αμερική όταν θα φέρει στον κόσμο τον γιό της. Τα κίνητρα της απόφασης θα είναι οι προηγμένες ιατρικές μέθοδοι που εφαρμόζονται στην Αμερική. Στην Selma φαίνονται ως οι μόνες που μπορούν να σώσουν τον γιο της από την ασθένεια που κληρονόμησε από την ίδια και θα τον οδηγήσει μεγαλώνοντας στην τύφλωση. Στην Αμερική θα εργαστεί σ’ ένα εργοστάσιο κατασκευής αντικειμένων οικιακής χρήσης με μόνο σκοπό να συγκεντρώσει το υπέρογκο ποσό της εγχείρησης.

Στο “Χορεύοντας στο σκοτάδι” την αλήθεια της Selma δεν την γνωρίζει κανένας, ούτε ακόμη κι η πιο κοντινή της φίλη Kathy που την υποδύεται η Catherine Deneuve. Θα την εμπιστευτεί στον μόνο άνθρωπο, τον Bill Houston (David Morse) που θα της ανοιχτεί για ένα προσωπικό του πρόβλημα.

Η ταινία είναι μιούζικαλ και έχει πολλά τραγούδια που αποφορτίζουν τον έντονο συναισθηματισμό που φέρει. Ξεφεύγοντας από τα συνήθη πλαίσια, η Bjork ερμηνεύει με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο σε πρωτότυπες συνθέσεις, με μόνη εξαίρεση το “My favorite things” από την θεατρική παράσταση "The Sound of music". Η μουσική και οι χορογραφίες λειτουργούν αφού συνδέονται με την πλοκή και φαίνεται πως απορρέουν από την ψυχοσύνθεση της Selma. Η Selma είναι λάτρης των μιούζικαλ σε σημείο που ακόμη και στον φανταστικό της πατέρα έχει δώσει το όνομα του πιο διάσημου Τσεχοσλοβάκου πρωταγωνιστή των μιούζικαλ, Oldrich Novy.

Πληροφορίες

Στις σκηνές musical ο πανέξυπνος Trier αλλάζει μέθοδο και η κάμερα πειθαρχεί, ναι μεν με σύντομα πλάνα σε στακάτο ύφος αλλά με περισσότερη σταθερότητα στο καδράρισμα, γιατί θα ήταν αδύνατον να έχουμε τόση κινητικότητα σε δυο επίπεδα (και της κάμερας και των ηθοποιών). Στο Δόγμα, παραπάνω από το 50% της ερμηνείας του ηθοποιού «περνάει» στην κάμερα και στο μοντάζ. Συλλαμβάνοντας κατάλληλες «στιγμές» του, ένας ηθοποιός μπορεί να μοιάζει ότι δίνει ρέστα ερμηνείας τη στιγμή που αν τον δοκιμάσεις σε μια σταθερή λήψη διαρκείας, η ροή ανάμεσα από τις ατάκες του, η σύνδεση των σιωπών μπορεί να τον δοκιμάσει, να τον εκθέσει και να μειώσει την απόδοσή του.
Το Δόγμα είναι θαυμάσια καλλιτεχνική μέθοδος ακριβώς γιατί ψεύδεται – παρεμπιπτόντως, αντιφάσκοντας με τις ίδιες του τις αρχές, ότι δηλαδή αποτελεί αντίσταση κατά του ψεύδους του Χόλιγουντ, μόνο και μόνο επειδή τα κόλπα, τα «ψέματα» του Χολιγουντιανού κινηματογράφου είναι κλασικά, ακαδημαϊκά. (Πηγή: Χάρης Καλογερόπουλος)

Βραβεία - Διακρίσεις

Το Χορεύοντας στο σκοτάδι έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών 2000 και τιμήθηκε με το βραβείο Palme d'Or και με το βραβείο καλύτερης ηθοποιού βραβείο για την Björk. Το τραγούδι "I've Seen It All" ήταν υποψήφιο για Όσκαρ για καλύτερο τραγούδι, κατά τα οποία η Björk φορούσε το διάσημο φόρεμα κύκνου. Η ταινία κέρδισε τα παρακάτω βραβεία:
• Award of the Japanese Academy - Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία
• Bodil Award - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (Björk) και Χρυσό Φοίνικα (Lars von Trier)
• Cannes Film Festival - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (Björk)
• Edda Awards (Ισλανδία) - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (Björk) 
• Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου - Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (Björk) και Καλύτερη Ταινία
• Golden Satellite Awards -Καλύτερο Τραγούδι το "I've Seen It All"
• Goya Awards - Καλύτερη Ευρωπαϊκη Ταινία
• Independent Spirit Awards - Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία

Μουσική

Πρωτότυπη μουσική: Björk

Τραγουδιστές: Björk, Catherine Deneuve, Siobhan Fallon, David Morse, Cara Seymour, Vladica Kostic, Peter Stormare (στο soundtrack Selmasongs, Thom Yorke τραγουδά αντί του Stormare)

Στίχοι: Björk, Lars von Trier, Sjón

Non-original μουσική: Richard Rodgers

Χορογράφος: Vincent Paterson

Σύνδεσμοι

en  en              

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Lars von Trier | Σενάριο: Lars von Trier | Πρωταγωνιστούν: Björk, Catherine Deneuve, David Morse, Cara Seymour, Peter Stormare, Siobhan Fallon Hogan, Joel Grey | Μουσική: Björk | Παραγωγοί: Vibeke Windeløv, Peter Aalbæk Jensen | Φωτογραφία: Robby Müller | Χώρες Παραγωγής: Δανία, Γερμανία, Ολλανδία, Ιταλία, Η.Π.Α., Αγγλία, Γαλλία, Σουηδία, Φινλανδία, Ισλανδία, Νορβηγία | Γλώσσα: Αγγλικά | Μοντάζ: François Gédigier, Molly Marlene Stensgård | Κοστούμια: Manon Rasmussen | Γυρίσματα: Σουηδία, Δανία, Η.Π.Α.

Τrailer